far saag længje og stillt paa meg eg tykte han hadde taaror

i aùgorna – då konde eg inkje halde meg længest ~~eg storgaat~~

maten sette seg fast i bringa og eg storgraat. Daa da vart <töiveir>

atte og dei varme haùstdagarne kom; daa gjæk far og eg

ùt i hagen og saag paa æpletræet no var da ùten laùv og

uten eple ^{Dar sat nokre smaa} atte og ^{dei var smaa so stikkelsbær}^og so bad far meg hente gjödsel i trilleborre min

og men tak hestegjödsel ropte han ette meg so gjödsla vi

træet ^dùeleg at dar konde komme monge ^{sake store} æplar næste aaret, ja,

da gjore vi tegangs og. –

Næste aaret kom og trænaa blomstra som eg aldrig

totte eg hadde set fyr og då æplenne tok te aa knyte

seg gjæk far og æg dar og saag paa da vassjùke træet

om da skùlde komme monge æpler, men blomstrene flald

af og stölkjin med dar vart ^{op i} inkje, so ~~ùpgav~~ vart vi lei af

aa gaa dar aa sjaa paa træet, og vi glöimde dat ^mest heile somaren

So var da ein dag eg gjæk longs med groven – eg kom ihug den

gangjen eg dat i groven og saag æple eg fek ^mo te aa bykse

yve groven paa same plassen kor eg saag æple ifjor, men

ka var da ~~eg kjende eg vart raùd~~ ^{…}^{da klappad i bringa eg vart {…}} og glad net som eg hadde

fangad ein fugl ^jaù dar sat æple net paa same staden ^{so ifjor}. Eg

tykte da var mest inkje eg konde trù da at da værkeleg sat dar

eg spraang up og in te far. – og fortalde honom at æple var

kommen atte "og da værte endaa te större eld da hit" sa eg

So gjæk vi ùt aa saag paa da – ja dat var inkje mölegt aa

sjaa da "lögje at eg inkje har set da fyr i sommar" sa far. So

gjæk vi kvar dag og saag paa da. Ein dag vi stod dar spöre eg

~~spore eg far o~~

far "Ska da takast paa ~~Luthers~~ ^{Mortensdagjen} ~~gjeburstdagjen has Luther~~ iaar

^aù far! han svarde inkje. Ska vi inkje helde take da ^dagjen fyr, for

paa ^{Mortensdagjen} ~~has Lùther~~ kjeme da snö veit dù og dagjen ^{i fjor hik æpla dar}

fyr ~~hik da dar Jo~~ Far var aat aa drog paa smilen, "eg vonar vi inkje

fær snö so tidligt iaar" seie han men i morgo ska vi take æplet

Morgodagjen kom og eg kom tidligare ùp elde almindeleg ùt i hagen

~~tre~~ no vilde eg gjæte æple at da inkje var bùrte fyr far tok dat

Men kor ræd eg vart daa eg kom ùt i hagen og saa æple inkje var dar

eg gjæk rondt æpletræet og glorde allestad ^{eg fylgjde groven ned ette} om da inkje skùlde sjaa da atte ^{vær ret med hinne}

nei da fanst ikkje. No fær eg pisk i da mindste tænkte eg, eg ^{vart staaende dar} eg stod da

{… …} omkring da {… ...} paa morgon endag, eg {…} bare groven som

Siste linje uleseleg

Page