Eg ska fortelje et sangn te so æg nettop kom

^{te aa minnast} Det sagn jeg nu vil fortælle at eg ^haurde daa ^{eg va} litin

hört af ^{u han} "Paald paa strandine", og ^men daa æg ^nu nyst 

{... ...} til at faa ha fresta hono om te aa fortælje

da op atte, so hadde han glömt da, ^da likso 

som ^so saa mange ^maange andre ^andra sagn ^sægje, han ^{han hadde} kùnna. Di so

mer derfor til ^{kjeme æg te} aa ^gjengive gjær da kort kortfattet

daa eg ikke ha mo te aa lyge noke

forat ^ataat so da mösse si fyste ^{oprindeli rette} skikkelse

Dar var eingong ein mand man som mol paa

kvennen. Dåa han hadde faat ein sæk mjöl

bar han da heim, men daa da lei fram paa

kvelden gjek han ^aåt kvenhùse i for aa <vake>

kvennen. Han hadde lökte me seg for da va

mesta mörkt og daa han kom in i kvennhuse

<hik> han lykta fraa seg paa nabben og steig

up paa ? ? for aa slaa konn i kjipa;

Men Ret da same ^so han vilde ^skulde slaa konne

ner i <kjùne> dar me ein gong ein litin

gammalde kalle ^{med ei paase paa ryggjen} up u kjipa og hytta te

honaam med næven. Mannen fek slikt bloseg

at han mesta gjek at ende for han skynte

nùk at det var ondejorske men so hukste han

at hvis dei hadde staal paa seg kunde dei berg

{...} mot slikt ^trollskapen. Han treiv itte kniven og kjör

ann i trollskape men i da same slökte

lykta og da var ^kolande myrkt inne. Da haùre han

noke sa "stik og drag like rat" Mannen skyn

te at trollskapen ville ha haano te aa dra kniven stikke ein-

ut atte ^{gong te} men han skynte aù at vis han fyste

drog kniven ùt vilde ann gaa ^fare i haano skjöl

og difyre sa han ^{svarde bare} "stend <so> staar" og darme spraa

han ùt af ^{...} ù kvenhùse drog <lùkst> heim me

ein gong Næste dag daa han skùlde arbeide

noke sakna han kniven og drog te kvenn-

hùse for aa faa ^finne ann atte, og dar sto <anne>

i kjipa men kring blae sat noke ^{so va} likn-

^{atte paa} ei inturka sjaa.

æg ve inke gje meg te aa forklåre meiningen

me ditta sagne men eg e vise pa at dar finnas

nam te sanheit i da fx da at trolle ve har

<haane> te aa drage kniven ùt atte. I kampen

mot da vonde skaa vi inke naar vi ^ha gaat da dit

<daùe stöngje> gjeve ette aa drar kniven ùt atte;

for ^dasso vi lete da vonde sleppe te ^fram so da faar kom-

me atte eingong atpa de ^da vi fyrst ha dreve

da ùt so verte vi ^sjöl <snegt> övevùnne af da.